Στόχος του μαθήματος είναι να εξετάσει μερικά από τα πιο σημαντικά διανοητικά ρεύματα και τις πιο γνωστές «σχολές σκέψης», που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της Κριτικής και της Θεωρίας της Λογοτεχνίας, κατά την περίοδο του 20ού-21ου αιώνα. Το μάθημα οργανώνεται γύρω από θεωρητικά παραδείγματα (Νέα κριτική, δομισμός, αποδόμηση, μεταδομισμός, ψυχανάλυση, σπουδές φύλου και σεξουαλικότητας, μαρξισμός, νέος ιστορισμός, πολιτισμικός υλισμός, μετααποικιακή θεωρία) αλλά και κεντρικές έννοιες-κλειδιά (ανοικείωση, σημαίνον/σημαινόμενο, διαλογικότητα, πρόσληψη, επιτέλεση κλπ), που χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και την ερμηνεία των λογοτεχνικών κειμένων. Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρείται η ιστορική κατανόηση της εμφάνισης των επιμέρους θεωριών, η ανάγνωση αντιπροσωπευτικών θεωρητικών κειμένων, η περιδιάβαση σε σχετικές ανθολογίες καθώς και η διασύνδεση μεταξύ διαφορετικών θεωρητικών ρευμάτων.   Κάθε ενότητα συνδυάζει το υπό εξέταση υλικό με ποικιλία λογοτεχνικών κειμένων αλλά και άλλων πολιτισμικών προϊόντων (τύπος, σινεμά, τηλεόραση, διαφήμιση, διαδίκτυο), για να αναδειχθεί το διεπιστημονικό εύρος της χρήσης της Κριτικής και της Θεωρίας της Λογοτεχνίας. Το μάθημα ολοκληρώνεται με ερωτήματα σχετικά με τη θέση και τη σημασία της θεωρίας στη σημερινή, «μετά τη θεωρία», εποχή.