Αρχαίοι Ελληνικοί Μύθοι. Ο θεωρητικός λόγος του 20ου αιώνα για τη φύση και την ερμηνεία τους.

Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται θέματα που αφορούν την ερμηνεία των αρχαιοελληνικών μύθων. Απόρροια της θεματικής αυτής είναι ζητήματα που οριοθετούν την φύση του μύθου και την λειτουργία του στην κοινωνία της αρχαϊκής και κλασικής εποχής. Παράλληλα, επιχειρούνται να ανασκευαστούν ορισμένες παρανοήσεις που σκιάζουν τη σύγχρονη πρόσληψη των αρχαιοελληνικών μύθων, ιδίως την αντίληψη ότι οι μύθοι είναι ψευδείς ιστορίες και ότι βρίσκονται σε απόλυτη διάσταση με την φιλοσοφία και την ιστοριογραφία.

Παρουσιάζονται τέσσερις κύριες σχολές στην ερμηνεία των μύθων: Μύθος και Τελετουργία, Δομιστική, Φροϋδική, και Σημειολογική. Ο Επίλογος επισημαίνει τις σπουδαιότερες συμβολές των σχολών και μεμονωμένων μελετητών στην ερμηνεία των αρχαιοελληνικών μύθων, αλλά και αρθρώνει έναν συγχρονικό νεοτερικό ερμηνευτικό λόγο που λαμβάνει υπόψη την πολύπλοκη διαδικασία της «ανάγνωσης» των αρχαιοελληνικών πηγών. Ο ερμηνευτικός αυτός λόγος φιλοδοξεί να χρησιμεύσει ως οδηγός για την καλύτερη ανάγνωση και, κατά συνέπεια, την πληρέστερη κατανόηση των αρχαιοελληνικών μύθων.