ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΠΑΤΡΑΣ
ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΠΑΤΡΑΣ
Γλώσσα και Γλωσσολογία. Επίπεδα ανάλυσης. Φωνητική και Φωνολογία: η φυσική και ψυχολογική διάσταση των ήχων της γλώσσας. Μορφολογία: η ανάλυση των λέξεων. Σύνταξη: η ανάλυση των προτάσεων. Σημασιολογία: η ανάλυση της σημασίας.
Τα κύρια λατινικά φιλοσοφικά κείμενα: Κικέρων (π.χ. De amicitia, De republica, De officiis) ή/και Σενέκας (ειδικότερα οι κυριότεροι διάλογοι: De vita beata, De tranquillitate animi, De brevitate vitae). Επιλογή κειμένων με κριτήρια την ηλικία των φοιτητών και τα προβλήματα της εποχής μας. Αξία των λατινικών φιλοσοφικών κειμένων για τη διατήρηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.
Ο σημαντικότερος Λατίνος ιστορικός (Τάκιτος) και ο αυτοκρατορικός βιογράφος (Σουητώνιος) περιγράφουν την εποχή των διαδόχων του Αυγούστου και την παρακμή του δημόσιου βίου. Δημοκρατία και πολιτική ιδεολογία. Γνωριμία και με τα λοιπά έργα του Τακίτου (π.χ. Agricola).
Σημαντικές αισθητικές και ιδεολογικές τάσεις της ελληνικής πεζογραφίας του 19ου αι. και του πρώτου μισού του 20ού αι. Η δεξίωση ευρωπαϊκών λογοτεχνικών ρευμάτων. Ρεαλισμός, Νατουραλισμός, Ηθογραφία. Η υπέρβαση της ηθογραφίας. Κοινωνιστική πεζογραφία και συμβολιστικές αναζητήσεις. Η εμφάνιση του μυθιστορήματος της Γενιάς του ’30. Διδάσκονται αντιπροσωπευτικά κείμενα των Βιζυηνού, Παπαδιαμάντη, Θεοτόκη, Πικρού, Χατζόπουλου, Θεοτοκά, Καραγάτση, Μυριβήλη,…
Εισαγωγή στις έννοιες της κριτικής και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Παρουσίαση βασικών θεωρητικών τάσεων που χαρακτήρισαν τον στοχασμό του 20ού αιώνα, με έμφαση στον ρωσικό φορμαλισμό, τον δομισμό, την αφηγηματολογία, τις μαρξιστικές θεωρίες και την αισθητική της πρόσληψης. Μελέτη αντιπροσωπευτικών κειμένων.
Το μάθημα εξετάζει την ποίηση της Σαπφώς και του Πινδάρου. Παρέχονται οι πληροφορίες για τη ζωή τους, το περιβάλλον στο οποίο έζησαν, τις επιδράσεις που δέχθηκαν (αλλά και άσκησαν) και τα βασικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ποιητική δημιουργία του καθενός, εκείνα που ανήγαγαν τη δημιουργία αυτή σε πρότυπο ποιητικής σύνθεσης που υιοθετήθηκε από τους μεταγενέστερους…
Αντικείμενο μελέτης του μαθήματος είναι το σώμα των κειμένων του Σοφοκλή (σωζόμενες τραγωδίες και αποσπάσματα), αλλά ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στον Οιδίποδα Τύραννο. Εξετάζονται ζητήματα κριτικής κειμένου, καθώς και ιδεολογικά, αισθητικά, ηθικά και πολιτικά θέματα. Επίσης, εξετάζεται η διαχρονική ερμηνευτική προσέγγιση της εν λόγω τραγωδίας.
Αντικείμενο μελέτης του μαθήματος είναι το σώμα των κειμένων του Σοφοκλή (σωζόμενες τραγωδίες και αποσπάσματα), αλλά ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στον Οιδίποδα Τύραννο. Εξετάζονται ζητήματα κριτικής κειμένου, καθώς και ιδεολογικά, αισθητικά, ηθικά και πολιτικά θέματα. Επίσης, εξετάζεται η διαχρονική ερμηνευτική προσέγγιση της εν λόγω τραγωδίας.
Το μάθημα στοχεύει στην εξοικείωση των φοιτητών με τη δραματική τέχνη του Σοφοκλή και ειδικότερα με την πολιτική παράμετρο του έργου του.
Το μάθημα εξετάζει χαρακτηριστικά είδη της αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης, με έμφαση σε αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα των πιο σημαντικών λυρικών ποιητών του 7ου και του 6ου αιώνα π.Χ. (Αλκμάν, Στησίχορος, Αρχίλοχος, Σημωνίδης ο Αμοργίνος, Σαπφώ, Ανακρέων, Θέογνις).
Στο μάθημα θα εξεταστεί η σχέση της λογοτεχνίας με την τεχνολογία της φωτογραφίας από το 1839 που ανακοινώθηκε η εφεύρεσή της στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Στο πλαίσιο αυτό θα αναλυθούν οι έννοιες του ρεαλισμού, της πιστότητας, της καταγραφής και της μνήμης σε σχέση με το φωτογραφικό κείμενο, ενώ θα διαπιστωθεί…
Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση με την έννοια και τις μεθόδους (παλαιότερες αλλά και νεότερες τάσεις και αναθεωρήσεις) της Συγκριτικής Φιλολογίας ως διεθνικού, διεπιστημονικού, διαμεσικού πεδίου έρευνας. Διερευνά τις γόνιμες, πλουραλιστικές, προοπτικές που διανοίγονται στη φιλολογική επιστήμη μέσα από τη θεωρία και τις εφαρμογές της συγκριτολογικής μεθόδου, με παραδείγματα, τα οποία αντλούνται από τη…
Το μάθημα επικεντρώνεται στις παρακάτω θεματικές: 1. Η έννοια του Αρχείου- Αρχεία λογοτεχνών. 2. Το Εργαστήριο Αρχειακών Τεκμηρίων-Τύπου (ΕΑΤΤ). 3. Εκδοτική λογοτεχνικών κειμένων (του 19ου και του 20ού αιώνα) -Ζητήματα ορολογίας. 4. Εκδοτικές πρακτικές (παραδοσιακές και ψηφιακές) στη νεότερη λογοτεχνία και στα αρχειακά τεκμήρια (ποίηση-πεζογραφία). 5. Ανθολογίες (ποίησης-πεζογραφίας). 6. Κριτικογραφία: αναζήτηση—επιλογή—επεξεργασία. 7. Επιστολογραφία: αρχειακή έρευνα—εκδοτική…
Ερευνητικό διεπιστημονικό σεμινάριο με θέμα τη σχέση της λογοτεχνίας με την υλική αρχαιότητα και την πολιτισμική μνήμη. Στο πρώτο μέρος του σεμιναρίου θα εξετάσουμε πρόσφατες θεωρητικές μελέτες που έχουν αναδείξει τη σημασία των υλικών αντικειμένων στην πολιτισμική ζωή μιας κοινωνίας καθώς και τις σύνθετες σχέσεις που διαμορφώνονται ανάμεσα στον αρχαιολογικό λόγο, τη μουσειακή οργάνωση του…
Στόχος του μαθήματος είναι να εξετάσει μερικά από τα πιο σημαντικά διανοητικά ρεύματα και τις πιο γνωστές «σχολές σκέψης», που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της Κριτικής και της Θεωρίας της Λογοτεχνίας, κατά την περίοδο του 20ού-21ου αιώνα. Το μάθημα οργανώνεται γύρω από θεωρητικά παραδείγματα (Νέα κριτική, δομισμός, αποδόμηση, μεταδομισμός, ψυχανάλυση, σπουδές φύλου και σεξουαλικότητας, μαρξισμός, νέος…
Στόχος του μαθήματος είναι να εισαγάγει στις θεωρίες των Μεταφραστικών Σπουδών, να προσφέρει το πλαίσιο για τη διερεύνηση των μεταφράσεων στα ελληνικά και να τις εντάξει στην ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας μέσα από την οπτική της Θεωρίας του Πολυσυστήματος. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες καλούνται μέσα από την έρευνα ελληνικών περιοδικών, ανθολογιών, την παραγωγή συγκεκριμένων…
Το σεμινάριο θα εστιάσει στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούσαν οι Βυζαντινοί λόγιοι από την πρώιμη έως και την ύστερη περίοδο μέσω της ανταλλαγής επιστολών. Μετά από μία σύντομη εισαγωγή στη θεωρία της επιστολής και τα βασικά χαρακτηριστικά του γραμματειακού είδους, θα μελετηθούν επιστολές βυζαντινών λογίων από όλες τις περιόδους της βυζαντινής ιστορίας σε σχέση…
Αντικείμενο του μαθήματος είναι η ρητορική, η οποία, σε όλη τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου, αποτέλεσε τη βάση της εγκυκλίου παιδείας. Η γνώση της ήταν απαραίτητη τόσο στους εκκλησιαστικούς ρήτορες που κήρυτταν τον θείο λόγο από τον άμβωνα όσο και στους υπαλλήλους του κράτους.
Αντικείμενο του μαθήματος αποτελεί ο μυθιστορηματικός λόγος από την ύστερη αρχαιότητα / το πρώιμο Βυζάντιο (περ. 2ος-4ος αι. μ.Χ.) έως το τέλος του Βυζαντίου (μέσα 15ου αι.). Μελετώνται και αναλύονται κείμενα ερωτικού και αγιολογικού περιεχομένου, τα οποία μοιράζονται τα «τυπικά» μοτίβα του είδους (σαρκικός ή θείος «έρωτας», περιπλάνηση, περιπέτεια, μεταμφίεση και αναγνώριση κ.ά.) και τίθενται…