Εισαγωγή στη Γλωσσολογία II
Γλώσσα και Γλωσσολογία. Επίπεδα ανάλυσης. Φωνητική και Φωνολογία: η φυσική και ψυχολογική διάσταση των ήχων της γλώσσας. Μορφολογία: η ανάλυση των λέξεων. Σύνταξη: η ανάλυση των προτάσεων. Σημασιολογία: η ανάλυση της σημασίας.
Λατινικά Φιλοσοφικά Κείμενα
Τα κύρια λατινικά φιλοσοφικά κείμενα: Κικέρων (π.χ. De amicitia, De republica, De officiis) ή/και Σενέκας (ειδικότερα οι κυριότεροι διάλογοι: De vita beata, De tranquillitate animi, De brevitate vitae). Επιλογή κειμένων με κριτήρια την ηλικία των φοιτητών και τα προβλήματα της εποχής μας. Αξία των λατινικών φιλοσοφικών κειμένων για τη διατήρηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.
Λατινική Ιστοριογραφία: Αργυρός Αιώνας
Ο σημαντικότερος Λατίνος ιστορικός (Τάκιτος) και ο αυτοκρατορικός βιογράφος (Σουητώνιος) περιγράφουν την εποχή των διαδόχων του Αυγούστου και την παρακμή του δημόσιου βίου. Δημοκρατία και πολιτική ιδεολογία. Γνωριμία και με τα λοιπά έργα του Τακίτου (π.χ. Agricola).
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ, 19ος – 20ός αι.
Σημαντικές αισθητικές και ιδεολογικές τάσεις της ελληνικής πεζογραφίας του 19ου αι. και του πρώτου μισού του 20ού αι. Η δεξίωση ευρωπαϊκών λογοτεχνικών ρευμάτων. Ρεαλισμός, Νατουραλισμός, Ηθογραφία. Η υπέρβαση της ηθογραφίας. Κοινωνιστική πεζογραφία και συμβολιστικές αναζητήσεις. Η εμφάνιση του μυθιστορήματος της Γενιάς του ’30. Διδάσκονται αντιπροσωπευτικά κείμενα των Βιζυηνού, Παπαδιαμάντη, Θεοτόκη, Πικρού, Χατζόπουλου, Θεοτοκά, Καραγάτση, Μυριβήλη,…
Θεωρία της Λογοτεχνίας
Εισαγωγή στις έννοιες της κριτικής και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Παρουσίαση βασικών θεωρητικών τάσεων που χαρακτήρισαν τον στοχασμό του 20ού αιώνα, με έμφαση στον ρωσικό φορμαλισμό, τον δομισμό, την αφηγηματολογία, τις μαρξιστικές θεωρίες και την αισθητική της πρόσληψης. Μελέτη αντιπροσωπευτικών κειμένων.
Aρχαία Ελληνική Λυρική Ποίηση ΙΙ: Σαπφώ-Πίνδαρος
Το μάθημα εξετάζει την ποίηση της Σαπφώς και του Πινδάρου. Παρέχονται οι πληροφορίες για τη ζωή τους, το περιβάλλον στο οποίο έζησαν, τις επιδράσεις που δέχθηκαν (αλλά και άσκησαν) και τα βασικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ποιητική δημιουργία του καθενός, εκείνα που ανήγαγαν τη δημιουργία αυτή σε πρότυπο ποιητικής σύνθεσης που υιοθετήθηκε από τους μεταγενέστερους…
Έπος, λυρική ποίηση και δράμα II: θρησκευτική παράδοση και νεωτερισμοί
Αντικείμενο μελέτης του μαθήματος είναι το σώμα των κειμένων του Σοφοκλή (σωζόμενες τραγωδίες και αποσπάσματα), αλλά ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στον Οιδίποδα Τύραννο. Εξετάζονται ζητήματα κριτικής κειμένου, καθώς και ιδεολογικά, αισθητικά, ηθικά και πολιτικά θέματα. Επίσης, εξετάζεται η διαχρονική ερμηνευτική προσέγγιση της εν λόγω τραγωδίας.
Έπος, λυρική ποίηση και δράμα II: θρησκευτική παράδοση και νεωτερισμοί
Αντικείμενο μελέτης του μαθήματος είναι το σώμα των κειμένων του Σοφοκλή (σωζόμενες τραγωδίες και αποσπάσματα), αλλά ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στον Οιδίποδα Τύραννο. Εξετάζονται ζητήματα κριτικής κειμένου, καθώς και ιδεολογικά, αισθητικά, ηθικά και πολιτικά θέματα. Επίσης, εξετάζεται η διαχρονική ερμηνευτική προσέγγιση της εν λόγω τραγωδίας.
Ο Σοφοκλής και η Πόλις
Το μάθημα στοχεύει στην εξοικείωση των φοιτητών με τη δραματική τέχνη του Σοφοκλή και ειδικότερα με την πολιτική παράμετρο του έργου του.
Αρχαία Ελληνική Λυρική Ποίηση
Το μάθημα εξετάζει χαρακτηριστικά είδη της αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης, με έμφαση σε αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα των πιο σημαντικών λυρικών ποιητών του 7ου και του 6ου αιώνα π.Χ. (Αλκμάν, Στησίχορος, Αρχίλοχος, Σημωνίδης ο Αμοργίνος, Σαπφώ, Ανακρέων, Θέογνις).