ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΠΑΤΡΑΣ
ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΠΑΤΡΑΣ
Το σεμιναριακό αυτό μάθημα εξετάζει όψεις της ιστορίας του αρχαίου πλατωνισμού μετά τον θάνατο του ιδρυτή της Ακαδημίας (347 π.Χ.). Ύστερα από μία σύντομη περιδιάβαση α) στα μεταφυσικά συστήματα των άμεσων διαδόχων του Πλάτωνα (Σπεύσιππου και Ξενοκράτη) που αρύονται εν πολλοίς από τα λεγόμενα “άγραφα δόγματα” (όπως τα γνωρίζουμε κυρίως από τον Αριστοτέλη), β) στη…
Το σεμιναριακό αυτό μάθημα εξετάζει όψεις της ιστορίας του αρχαίου πλατωνισμού μετά τον θάνατο του ιδρυτή της Ακαδημίας (347 π.Χ.). Ύστερα από μία σύντομη περιδιάβαση α) στα μεταφυσικά συστήματα των άμεσων διαδόχων του Πλάτωνα (Σπεύσιππου και Ξενοκράτη) που αρύονται εν πολλοίς από τα λεγόμενα “άγραφα δόγματα” (όπως τα γνωρίζουμε κυρίως από τον Αριστοτέλη), β) στη…
Το μάθημα ερευνά την πεζογραφική παραγωγή των ετών 1918-1940 συζητώντας βασικά επιδραστικά κείμενα. Στόχος του είναι να εξοικειώσει τους/τις φοιτητές/τριες με τις πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις του μεσοπολέμου και κατόπιν με την αισθητική προβληματική και τις εκδηλώσεις του μοντερνισμού στην Ελλάδα, καθώς και με τη σχέση του ελληνικού με τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό. Θα εξεταστούν κείμενα…
Το μάθημα εξετάζει τη λογοτεχνική παραγωγή της κρητικής Αναγέννησης, προσφέροντας μια γενική εποπτεία της ιστορίας, των περιόδων, των συγγραφέων και των λογοτεχνικών ειδών. Κατόπιν εστιάζει σε τρία καταστατικά κείμενα της περιόδου της ακμής, τη Βοσκοπούλα, την Ερωφίληκαι τον Ερωτόκριτο, συζητώντας τις ειδολογικές τους διαφορές και στη συνέχεια εξετάζοντας θεματικές όπως η ερωτική επιθυμία, ο νόμος…
Εισαγωγή στις αντιλήψεις και τις θεωρίες της μετάφρασης. Οι Μεταφραστικές Σπουδές, η Θεωρία του Πολυσυστήματος και η αναπλαισίωση της μετάφρασης. Η ένταξη των μεταφράσεων στην Ιστορία της Λογοτεχνίας. Η μελέτη και η έρευνα των ελληνικών μεταφράσεων από τις αρχές του 18ου ως το τέλος του 20ού αιώνα. Συγγραφή σεμιναριακής εργασίας.
Εισαγωγή στις αντιλήψεις και τις θεωρίες της μετάφρασης. Οι Μεταφραστικές Σπουδές, η Θεωρία του Πολυσυστήματος και η αναπλαισίωση της μετάφρασης. Η ένταξη των μεταφράσεων στην Ιστορία της Λογοτεχνίας. Η μελέτη και η έρευνα των ελληνικών μεταφράσεων από τις αρχές του 18ου ως το τέλος του 20ού αιώνα. Συγγραφή σεμιναριακής εργασίας.
Ερευνητικό σεμινάριο. Με οδηγητικό νήμα πρόσφατες θεωρητικές μελέτες που έχουν αναδείξει τη σημασία των υλικών αντικειμένων στην πολιτισμική ζωή μιας κοινωνίας καθώς και τις σύνθετες σχέσεις που διαμορφώνονται ανάμεσα στον αρχαιολογικό λόγο και τις εθνικές ιδεολογίες θα εξετάσουμε λογοτεχνικά κείμενα στα οποία τα αρχαία υλικά διαδραματίζουν κεντρικό σημασιακό ρόλο. Θα διερευνηθούν θέματα όπως: η εμψύχωση…
Eξετάζεται ο προβληματισμός που ανέπτυξαν σύγχρονες θεωρίες με προσανατολισμό την ερμηνευτική διαδικασία και τον αναγνώστη όπως και θεωρίες της πρόσληψης: Ποιες είναι οι κοινωνικές και πολιτισμικές δυνάμεις που προσδιορίζουν πώς ένα κείμενο/έργο τέχνης/ θεατρική παράσταση προσλαμβάνονται από τους αποδέκτες τους; Είδη αναγνωστών/θεατών. Ανάγνωση και φύλο. Ερμηνευτικές κοινότητες και παραγωγή νοήματος. Μορφές μεταβίβασης πολιτισμικών υλικών. Διακειμενικότητα…
Εισαγωγή στις έννοιες της κριτικής και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Παρουσίαση βασικών θεωρητικών τάσεων που χαρακτήρισαν τον στοχασμό του 20ού αιώνα, με έμφαση στον φορμαλισμό, τον δομισμό, την αφηγηματολογία, την αποδόμηση, τη μαρξιστική κριτική, την ψυχαναλυτική κριτική και τη φεμινιστική κριτική. Μελέτη αντιπροσωπευτικών κειμένων.
Επισκόπηση της πορείας της νεοελληνικής πεζογραφικής παραγωγής από το 1830 μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέσα στα πολιτισμικά και ιδεολογικά συμφραζόμενα. Παρουσιάζονται οι βασικές τάσεις, οι λογοτεχνικές σχολές και τα πεζογραφικά είδη (μυθιστόρημα, διήγημα, νουβέλα). Εξετάζεται η πεζογραφική παραγωγή σημαντικών συγγραφέων (Γρ. Παλαιολόγος, Αλ. Σούτσος, Αλ. Ρ. Ραγκαβής, Εμμ. Ροΐδης, Αλ. Παπαδιαμάντης, Γ. Βιζυηνός, κ.ά.).…
Στο πλαίσιο του μαθήματος γίνεται σύντομη επισκόπηση των βασικών τάσεων και των σημαντικότερων έργων της ελληνικής πεζογραφίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναλυτικότερα εξετάζεται η πεζογραφική παραγωγή (διήγημα και μυθιστόρημα) μεταπολεμικών συγγραφέων, η διαπλοκή της με το σύγχρονό της ιδεολογικό και το κοινωνικό γίγνεσθαι, καθώς και η σχέση της με τις εξελίξεις της ελληνικής πεζογραφίας…
Παρουσιάζεται η ιστορική εξέλιξη της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας από τις αρχές του 19ου μέχρι τα μέσα του 20ού αι. Έμφαση δίνεται σε λογοτεχνικά κινήματα, ρεύματα και σχολές μέσα στο ιστορικό και ιδεολογικό τους πλαίσιο. Εξετάζονται αντιπροσωπευτικά κείμενα των Γκαίτε, Κητς, Ουγκώ, Λεοπάρντι, Μπαλζάκ, Ζολά, Μπωντλαίρ, Μαλλαρμέ, Απολλιναίρ, Μαρινέττι, Μαγιακόφσκι, Βιρτζίνιας Γουλφ, κ.ά.
Μέσω της μελέτης των «πολιτισμικών μεταφορών» επιδιώκεται μια εξέταση των διαπολιτισμικών σχέσεων η οποία να υπερβαίνει τα στεγανά της σύγκρισης μεταξύ εθνικών λογοτεχνιών. Θα συζητηθούν έννοιες που αξιοποιούνται στη μελέτη τους, όπως το «πεδίο» και η «έξις», η θεωρία του «δράστη – δικτύου» και το «πολύ-πολικό μοντέλο» προσέγγισης των διαμεσολαβήσεων. Θα εξεταστούν όψεις της κυκλοφορίας…
Εξετάζεται αναλυτικά το μεταφραστικό έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Σύντομη εισαγωγή σε θεωρίες της μετάφρασης. Συστηματική αντιπαραβολή των παπαδιαμαντικών μεταφράσεων με τα κείμενα – πηγές τους όσον αφορά το είδος, την υφολογική λειτουργία και ζητήματα γλωσσικής εκφοράς. Εξακρίβωση και ταυτοποίηση διακειμένων στο πρωτότυπο και τη μετάφραση. Επιλογές και μεταφραστικές πρακτικές του Παπαδιαμάντη. Η σχέση του μεταφραστικού…
Eξετάζεται ο προβληματισμός που ανέπτυξαν σύγχρονες θεωρίες α) σχετικά με τη δόμηση και τη λειτουργία της αφήγησης (αφηγηματολογία) και β) με προσανατολισμό στον αναγνώστη και την ερμηνευτική διαδικασία (Είδη αναγνωστών. Ερμηνευτική. Πρόσληψη. Λογοτεχνικές συμβάσεις, ερμηνευτικές κοινότητες και παραγωγή νοήματος. Ανάγνωση και φύλο.) Εφαρμογές σε λογοτεχνικά κείμενα. Κριτική πρόσληψη έργων και συγγραφέων. (Α΄εξάμηνο 2014-2015).
Ιστορική επισκόπηση της έννοιας «λαϊκή παράδοση/κουλτούρα/λαϊκός πολιτισμός» (folklore), ιχνηλάτησή της στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Λαϊκά είδη λόγου: λαϊκά τραγούδια, ξόρκια, αφηγηματικές παραδόσεις (παραμύθια, αισώπειοι μύθοι, ευτράπελες διηγήσεις, παροιμίες, αινίγματα): αρχαίες μαρτυρίες, αντιλήψεις και θεωρίες, λειτουργία και λογοτεχνική χρήση των λαϊκών ειδών.